رویکرد سیستمی  به عنوان برنامه ریزی استراتژیک

رویکرد سیستمی  به عنوان برنامه ریزی استراتژیک

یکی از مظاهر رویکرد سیستمی در برنامه ریزی شهری، “برنامه ریزی استراتژیک” است که بیشتر در ایالات متحده آمریکا رواج یافته است. اساس پیدایش برنامه ریزی استراتژیک، به دو منشاء متمایز نظری و عملی ولی مرتبط با یکدیگر برمی گردد.مبنای نظری برنامه ریزی استراتژیک درواقع، از نظریه سیستمها و نظریه تصمیم سازی در مدیریت اخذ شده است، ولی تجارب عملی آن به “برنامه ریزی استراتژیک شرکتی” مربوط می شود که در دهه 1960، ابتدا در بخش خصوصی به ظهور رسید و سپس به برنامه ریزی در بخش عمومی، به ویژه برنامه ریزی شهری راه پیدا کرد(مهدی زاده ،1382: 82 – 84،).