برنامه ریزی استراتژیک چیست

برنامه ریزی استراتژیک

برای برنامه ریزی استراتژیک تعاریف مختلفی ارائه شده که مهمترین آنها به قرار زیر می باشد:

1- با استفاده از آرای السن و ایدی ((Olson and Eadie، برنامه ریزی استراتژیک را می توان تلاشی منظم و سازمان یافته در جهت اتخاذ تصمیمها و مبادرت به اقدامات بنیادی تعریف کرد که به موجب آنها، اینکه یک سازمان(یا هر موجودیت دیگر) چیست، چه می کند، و چرا اموری را انجام می دهد، مشخص خواهد شد.برنامه ریزی استراتژیک در بهترین شکل خود نیازمند جمع آوری اطلاعات بسیار وسیع، جستجوی گزینه های مختلف، و تاکید بر مدلولهای آینده تصمیماتی که امروز اتخاذ می شوند، خواهد بود.برنامه ریزی استراتژیک ارتباطات و مشارکت را سهولت بخشیده، علایق و ارزشهای ناهمگرا را با یکدیگر همسو و منطبق می کند، و تصمیم گیری منظم و اجرای موفقیت آمیز را ترویج و تشویق می کند(برایسون،5:1383).

2- برنامه ریزی استراتژیک فرایندی است که ضمن آن اهداف و خطوط کلی فعالیتها و ماموریتهای سازمان در دراز مدت تعیین می شود. تشخیص اولویتها و تعیین اقدامات اصلی و کلیدی که برای نیل به اهداف سازمانی ضروری است نیز در برنامه ریزی استراتژیک انجام می شود(علی احمدی،420:1383).

3- برنامه ریزی استراتژیک از جمله مدل هایی است که متناسب با نوع تغییرات محیطی  ابداع شده است.سیر تحولات برنامه ریزی و استراتژی طی سالیان متمادی باعث تلفیق و ترکیب این دو مفهوم گردید که حاصل آن برنامه ریزی استراتژیک است.برنامه ریزی استراتژیک گونه ای از برنامه ریزی است که در آن هدف، تعریف و تدوین استراتژی هاست. از آنجایی که استراتژی می تواند عمر کوتاه یا بلند باشد، برنامه ریزی استراتژیک می تواند برنامه ریزی بلند مدت یا کوتاه مدت باشد،اما متفاوت از آنهاست(زیاری،233:1383).

4- برنامه ریزی استراتژیک انعکاسی از ارزشهای حاکم بر سازمان و حتی جامعه است.و جهان بینی ها، اعتقادات و سنتهای جامعه و سازمان در آن منعکس می شود(علی احمدی،420:1383).

درکل می توان گفت برنامه ریزی استراتژیک شیوه ای برنامه ریزی سیستماتیک است در جهت ایجاد و برقراری پیوستگی بین اقدامات اولویت دار با درنظر داشتن ضعفها و قوتها (تواناییها و منابع سازمانی)و نیز فرصتها و تهدیدها(عوامل خارجی و جریانات تاثیرگذار بر سازمان).