تاريخچه احداث شهركها:
ايجاد شهركها در ادوار تاريخي و نواحي مختلف جغرافيايي به وسيله چينيها و روميها و يونانيها سابقه داشته اروپاييان نيز براي اسكان جمعيتهاي خاص چه هنگام، ساختن شهركهاي (سه باستيد) و چه هفت قرن بعد در ساختن زيستگاههاي كارگرنشين كارخانجات اين مسئله راتجربه كرده بودند و اين منظور از قرن هفدهم به بعد كاملاً عملي شده است منتها مفهوم شهركهاي جديد با گذشته كاملاً متفاوت است به طوري كه منظور از ايجاد شهركهاي جديد خلق يك محيط كاملاً تازه با اصول عملي جهت زندگي شايسته انساني است.
ابنزرهوارد متفكر انگليسي در سال 1898 در نوشته خود ضمن محكوم كردن هواي آلوده شهرهاي صنعتي انگلستان و يادآوري اهميت ايجاد محيطهاي سالم، شهركهاي جديد را به مثابه پناهگاهي براي شهرنشين بيپناه كه قادر به تامين چنين محيط سالمي است معرفي ميكند محيطي كه انسان با زندگي آرام خود از نارساييها و شرارتهاي اجتماعي شهرهاي بزرگ درامان بماند. شهركهايي به مثابه يك واحد اجتماعي كه در آنها مشاغل كافي وجود دارد، زندگي دوست داشتني مينمايد، چشم اندازهاي زيبا فضاي سالمي ايجاد مينمايد و . . . بعضي از اين شهركها با وسايل حمل و نقل سريع به هم متصل شده يك شهر اجتماعي تشكيل ميدهند كه قادر به تامين نيازهاي جمعيتي 000/250 نفر ميباشد. در سال 1902 باغشهر (لچورت) در 46 كيلومتري لندن و در سال 1920 باغشهر (ولين) توسط ابنزرهوارد پايهگذاري گرديد.بعد از جنگ دوم جهاني براي نوسازي لندن ويران شده از بمبارانها، تجربيات باغشهرها كاملاً بررسي ميگردد كه اسكان سربازان از جنگ برگشته و شلوغي بسيار لندن مزيد بر علت بود.
امروزه اصول و هدفهاي بكار رفته در باغشهرهاي (لچورت) و (ولين) مورد استفاده اغلب شهركهاي در حال احداث قرار ميگيرد. به تدريج با توجه به اهميت روزافزون طرح شهركهاي جديد، همه ساله انگلستان پذيراي كارشناسان، اين رشته جهت بازديد و شركت در كنفرانسهاي تجزيه و تحليل شرايط و امكانات شهركهاي جديد ميباشد.