آموزش مبانی میانگـین نزدیک‌ترین فاصـله همسـایگی Average Nearest Neighbor

میانگـین نزدیک‌ترین فاصـله همسـایگی (ANN)^[1]

روش نزدیک‌ترین فاصله همسایگی، مهم‌ترین روش در ارزیابی توزیع پدیده های جغرافیایی است. این روش برای نشان دادن پراکندگی پدیده‌هایی به کار می‌رود که با نظم فضایی در یک محدوده مشخص توزیع شده‌اند. مقدار این شاخص نشان می‌دهد که پدیده‌ها یا عناصر موردنظر در محدوده موردمطالعه در چه الگویی توزیع شده‌اند. بر اساس فرمول، چنانچه شاخص (نسبت میانگین نزدیک‌ترین همسایگی) بین صفر تا 0.5 باشد، الگوی توزیع خوشه‌ای؛ 0.5 تا 1.5 تصادفی و بین 1.5 تا 2.15 الگوی توزیع یکسان یا منظم است (علی‌اکبری و عمادالدین،168:1391).

مبـانی آمـاری

میانگین نزدیک‌ترین فاصله همسایگی ازنظر آماری به‌صورت زیر محاسبه میشود:

که در آن میانگین فاصله مشاهده‌شده بین پایگاه‌های پشتیبانی مدیریت بحران و نزدیک‌ترین همسایگانش است که به‌صورت زیر حساب میشود:

در این فرمول میانگین فاصله بین پایگاه‌های پشتیبانی مدیریت بحران و نزدیک‌ترین همسایگانش درصورتی‌که توزیع آن‌ها به‌صورت تصادفی صورت گرفته باشد و به‌صورت زیر بیان میشود:

در معادله بالا d_i فاصله بین پایگاه‌های پشتیبانی مدیریت بحران و نزدیک‌ترین همسایهاش، n (6 پایگاه) تعداد کل عوارض و همچنین A مساحت کل محدوده موردمطالعه (3809 هکتار) میباشد.

امتیاز استاندارد نیز به‌صورت زیر محاسبه میشود:

آزمون تصادفی بودن الگو با استفاده از تجزیه‌وتحلیل کمیت Z محاسبه میشود. اگر مقدار آن بین 96/1+ و 96/1- باشد، اختلاف معنیداری بین توزیع مشاهده‌شده و توزیع تصادفی وجود ندارد. در غیر این صورت توزیع تجمعی (خوشهای) یا یکنواخت (پراکنده/ منظم) خواهد بود (کیانی و همکاران،630:1390). به عبارتی اگر مقدار z بین دو عدد 96/1+ و 96/1- قرار بگیرد، فرض تصادفی بودن الگوی پراکنش در سطح اطمینان 95 درصد موردپذیرش واقع می‌گردد، در غیر این صورت این فرض رد میشود (عسکری و همکاران،320:1392).

و SE برابر است با: